محروم

وبلاگ on اردیبهشت ۲۶م, ۱۳۹۰ یک نظر

چرا یه جایی عقب مانده‌ است؟ من جوابش رو می‌دونم. جایی عقب مونده است که انسان‌های قد کوتاه به جای بزرگ شدن و قد کشیدن، انسان‌های بلند قد رو به زیر می‌کشند. می‌بَرند و می‌بُرند. غافل از اینکه دنیای آدم‌های بلند قد و وسعت دیدشون خیلی بالاتر و وسیع‌تر از دنیای انسان‌های کوتاه است. در مسابقه تلاش و کوشش جا نخواهد ماند کسی که بزرگ می‌اندیشد.

می‌خواستم در مورد جایی بنویسم که عنوان فرهنگی یدک می‌کشه. جایی که سرمنشا اخلاق و علم باید باشه. جایی که تنها دغدغه‌اش تنها رشد و پرورش انسان‌های بزرگ و کاردان است!!

می‌خواستم در مورد ایلام بنویسم. سرزمین محرومیت. بیش از آنکه گل و آهک این سرزمین محروم باشه انسان‌ها محروم هستند. محروم از تفکر عمیق و سازنده. فکر می‌کردم شاید دغدغه سرزمینم‌ رو داشته باشم، دیدم که وجود من آتشی است بر خرمن انسان‌های کوتاه.

محرومم، محروم از سرزمینی که نام وطن بر آن نهاده‌ام.

 

یک نظر “محروم”

  1. ایلام را کوچ چاره است... می‌گه:

    خیلی توصیف قوی و زیبایی بود.معلومه خیلی رو این موضوع فکر کردید.مدت هاست روی ایلام و چهریه غبار آلود و گرفته اش فکر میکنم.اما هنوز دلیلی برای آن نیافتم..سنت ها ی قدیمی و کهنه و پوسیده.مردم غمگین و افسرده و افکار نیازمند تامل…نیازمند ریشه یابی اساسی است..
    .جوانان در این محرومیت قربانی می شوند…چاره ی ما کوچ است..به دیار بزرگ اندیشان.به دیار آزادی….